Συνέντευξη στην naftemporiki.gr

http://www.naftemporiki.gr/finance/story/998803/trufon-aleksiadis-sti-n-dixtua-se-katatheseis-kai-akinita-tou-eksoterikou

Τρύφων Αλεξιάδης στη «Ν»: «Δίχτυα» σε καταθέσεις και ακίνητα του εξωτερικού

Ο αναπληρωτής υπ. Οικονομικών μιλάει στη «Ν»

Πέμπτη, 03 Σεπτεμβρίου

Από την έντυπη έκδοση 
Του Γιώργου Παλαιτσάκη
gpal@naftemporiki.gr

Σχέδιο για την επιβολή ενός γενικευμένου φόρου περιουσίας σε όλα τα ακίνητα των Ελλήνων πολιτών, ακόμη και σ’ αυτά που βρίσκονται στο εξωτερικό, καθώς επίσης και σε όλες τις καταθέσεις και τις επενδύσεις των Ελλήνων στο εξωτερικό αποκαλύπτει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης, σε αποκλειστική του συνέντευξη στη «Ν».
Το σχέδιο που έχει ήδη αποφασιστεί να τεθεί σε διαπραγμάτευση με τους δανειστές προβλέπει ότι από το 2016 ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) θα καταργηθεί και θα αντικατασταθεί από τον νέο αυτό διευρυμένο φόρο περιουσίας, ο οποίος θα έχει ως στόχο όχι μόνο την είσπραξη των 2,65 δισ. ευρώ που αποδίδει ετησίως ο ΕΝΦΙΑ, αλλά και τον επαναπατρισμό κεφαλαίων συνολικού ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, καθώς εκτιμάται ότι μπορεί να λειτουργήσει ως αντικίνητρο για τη διακράτηση κεφαλαίων στο εξωτερικό.
Οπως εξηγεί ο κ. Αλεξιάδης, τα πολυτελή ακίνητα που έχουν Ελληνες πολίτες στην Ελβετία, στο Λονδίνο και σε άλλες περιοχές εκτός της χώρας μας, καθώς επίσης και τα κεφάλαια που έχουν φυγαδεύσει σε τράπεζες του εξωτερικού (σε καταθέσεις, σε γερμανικά και άλλα ξένα ομόλογα) θα υπάγονται στον νέο αυτό φόρο. Σε περίπτωση που έχει ήδη καταβληθεί φόρος περιουσίας στις χώρες στις οποίες βρίσκονται τα περιουσιακά αυτά στοιχεία, το καταβληθέν ποσό θα αφαιρείται από το ποσό του φόρου που αναλογεί στην Ελλάδα, σε εφαρμογή των ισχυουσών συμβάσεων αποφυγής διπλής φορολογίας.
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών αποκαλύπτει εξάλλου το αναλυτικό χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή του περιουσιολογίου, η οποία θα ξεκινήσει σταδιακά από τον προσεχή Νοέμβριο, καθώς επίσης και το σχέδιο που ήδη έχει καταστρωθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών για την αντικατάσταση του συστήματος των αντικειμενικών αξιών με ένα άλλο σύστημα προσδιορισμού των φορολογητέων αξιών των ακινήτων και το οποίο θα βασίζεται στις πραγματικές τιμές της αγοράς (στις εμπορικές τιμές των ακινήτων).
Ο κ. Αλεξιάδης τάσσεται υπέρ της καθιέρωσης ισχυρών φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση επιχειρήσεων και επενδύσεων από το εξωτερικό στη χώρα μας. Στο πλαίσιο αυτό δεν διστάζει να υποστηρίξει την ανάγκη για δημιουργία Ελεύθερων Φορολογικών Ζωνών στην Ελλάδα, ακόμη δε και τη μετατροπή ορισμένων ελληνικών νησιών, όπως η Ρόδος και η Κέρκυρα, σε «φορολογικούς παραδείσους», εφόσον συνεχιστεί η επιμονή άλλων ευρωπαϊκών χωρών σε μια τέτοια τακτική. Προαναγγέλλει επίσης ριζικές αλλαγές σε όλο το φάσμα της φορολογικής νομοθεσίας (στο φορολογικό ποινολόγιο, στη φορολογία εισοδήματος και κεφαλαίου), βάσει των όσων αναφέρονται στο νέο μνημόνιο.
Τα μέτρα που ήδη νομοθετήθηκαν και έχουν να κάνουν κυρίως με την αύξηση του ΦΠΑ σε πολλά είδη και υπηρεσίες και όλα τα άλλα μέτρα τα οποία επιφέρουν αυξήσεις επιβαρύνσεων, εκτιμάτε ότι θα δημιουργήσουν προβλήματα στην πορεία των εσόδων, με την έννοια ότι θα μειώσουν τη ζήτηση περαιτέρω, ή θα βοηθήσουν στο να κλείσουν οι «τρύπες» που υπάρχουν;
«Δεν έχουμε γίνει σοφοί στην Ελλάδα από το να μελετούμε τη φορολογική ιστορία. Αν κάποιος μελετήσει την πρόσφατη φορολογική ιστορία θα δει ότι υπήρχαν μέτρα, όπως για παράδειγμα η αύξηση των τελών κυκλοφορίας, η αύξηση της φορολογίας στα τσιγάρα, η αύξηση της φορολογίας στο πετρέλαιο, όπου ενώ ο αρχικός στόχος ήταν ότι θα αυξηθούν τα έσοδα, τελικά τα έσοδα όχι απλώς δεν αυξήθηκαν, αλλά μειώθηκαν και μάλιστα δραματικά.
Απ’ αυτό το πράγμα δεν έχουμε διδαχθεί όλα όσα έπρεπε να διδαχθούμε. Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό να μην έχουμε επανάληψη όλων αυτών των φαινομένων με τα καινούργια μέτρα που ψηφίστηκαν. Αλλά και μια και μιλάμε για τα μέτρα που ψηφίστηκαν, να ξεκαθαρίσουμε κάτι: αυτό που έγινε ήταν μια πολιτική αναγκαιότητα. Θεμιτή η διαφωνία ή η κριτική σ’ αυτά τα πράγματα, αλλά πρέπει κάποιος πριν το κάνει να καταθέσει την εναλλακτική του πρόταση, δηλαδή δεν έπρεπε να γίνει αυτή η συμφωνία, δεν έπρεπε να συμφωνηθούν αυτά τα μέτρα, αλλά έπρεπε να γίνει… τι;
Γιατί αν μένουμε μόνο στην κριτική και στη διαφωνία, νομίζω ότι αυτό είναι κάτι το οποίο δεν αφορά την κοινωνία. Αφορά συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους».
Οσον αφορά τον ΕΝΦΙΑ, δεν υπάρχει πιθανότητα να επέλθει κάποια άλλη τροποποίηση στις διατάξεις που έχουν ήδη ψηφιστεί; Ο,τι έγινε - έγινε πλέον για το τρέχον έτος;
«Σε σχέση με τον ΕΝΦΙΑ, επειδή έχω ακούσει διάφορες κατηγορίες και καταγγελίες… Ο Αλεξιάδης δεν λέει τίποτα παραπάνω από αυτό που αναφέρει στη σελίδα 1017 ο 4336 σε σχέση με το 2016. Για το 2015 δεσμευτήκαμε σ’ ένα συγκεκριμένο ποσό φόρου με 2,65 δισ. ευρώ στόχο εισπραξιμότητας. Οχι ποσό βεβαίωσης, διότι η βεβαίωση είναι γύρω στα 3,3 δισ. ευρώ. Για το 2016 δεν δεσμευτήκαμε για ΕΝΦΙΑ. Δεσμευτήκαμε για έναν φόρο στην ακίνητη περιουσία ο οποίος θα μας φέρει έσοδα της τάξεως των 2,65 δισ. ευρώ.
Και μάλιστα δεσμευτήκαμε ότι αυτό θα γίνει με τιμές της αγοράς και όχι με τις αντικειμενικές τιμές, που θα ισχύσουν από τον Ιανουάριο του 2017. Εως τον Σεπτέμβριο δηλαδή του 2016 θα πρέπει να εναρμονίσουμε τις αντικειμενικές αξίες με τις τιμές της αγοράς και σ’ ό,τι αφορά το 2016 θα πρέπει να έχουμε έσοδα από φόρο ακίνητης περιουσίας τουλάχιστον στο ποσό των 2,65 δισ. ευρώ.
Θα πρέπει λοιπόν εδώ, αμέσως μετά τις εκλογές, να καθίσει η νέα κυβέρνηση, να καθίσουν οι πολίτες, οι κοινωνικοί φορείς και να συμφωνήσουμε μέσα από έναν ουσιαστικό κοινωνικό -και όχι προσχηματικό- διάλογο ποιος είναι αυτός ο φόρος στην ακίνητη περιουσία που θα μας φέρει αυτό το ύψος εσόδων. Δεν χρειάζεται να είναι ο ΕΝΦΙΑ…».
…μπορεί να αλλάξει δηλαδή, να είναι ένας άλλος φόρος, με άλλη δομή…
«Εμείς έχουμε προετοιμάσει ήδη μια σειρά από προτάσεις. Μερικές από αυτές τις προτάσεις είναι πολύ απλά υλοποιήσιμες, όπως είναι για παράδειγμα το θέμα της υπαγωγής στον ΕΝΦΙΑ. Δεν μπορώ να καταλάβω, δηλαδή, σε καμία περίπτωση, γιατί πρέπει στον ΕΝΦΙΑ ή στον φόρο ακίνητης περιουσίας, όπως κι αν τον ονομάσουμε, να υπάγεται το διαμέρισμα εμπορικής αξίας 50.000 ευρώ το οποίο έχουν δύο συνταξιούχοι και να πληρώνουν έστω και 1 ευρώ ΕΝΦΙΑ και να μην πληρώνει 1 ευρώ φόρο ακίνητης περιουσίας ή ΕΝΦΙΑ -πείτε το όπως θέλετε- το εξοχικό που έχει κάποιος στις Αλπεις, το σπίτι που έχει κάποιος στο Λονδίνο ή στη Γαλλική Ριβιέρα, επειδή υπάρχουν Ελληνες που έχουν τέτοια ακίνητα».

Πολυτελή ακίνητα που έχουν Ελληνες πολίτες στην Ελβετία, στο Λονδίνο και σε άλλες περιοχές εκτός της χώρας μας, καθώς και τα κεφάλαια που έχουν σε τράπεζες του εξωτερικού (σε καταθέσεις, σε γερμανικά και άλλα ξένα ομόλογα) θα υπάγονται στον νέο φόρο.

Μπορεί να φορολογηθεί στην Ελλάδα ένα ακίνητο που βρίσκεται στο εξωτερικό; «Αν (ο ιδιοκτήτης) είναι φορολογούμενος στην Ελλάδα και πληρώνει γι’ αυτό το ακίνητο τον φόρο περιουσίας με έναν συντελεστή εκεί (σ.σ.: στη χώρα που βρίσκεται το ακίνητο), τότε αν ο συντελεστής που ισχύει εδώ είναι μεγαλύτερος, όπως συμβαίνει στις συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολογίας, πρέπει να πληρώσει τη διαφορά στην Ελλάδα!».
Αυτό είναι μια μεγάλη καινοτομία…
«Μα, συγγνώμη, είναι λογικό ένας Ελληνας φορολογούμενος που έχει ένα σπίτι αξίας 5.000.000 ευρώ στις Αλπεις να μην πληρώνει στην Ελλάδα φόρο επί της περιουσίας του σπιτιού και να πληρώνει ένας που έχει ένα ακίνητο αξίας 50.000 ευρώ στην Ελλάδα; Να σας πω κάτι άλλο.
Πάρτε δύο Ελληνες πολίτες: Ο ένας το 2000, με 5.000.000 ευρώ που είχε, έκανε οικοδομικές επιχειρήσεις, πλήρωσε λεφτά σε φόρο εισοδήματος, σε ΙΚΑ, σε Πολεοδομία, έδωσε δουλειά σε κόσμο, κίνησε την αγορά, πλήρωσε φόρο μεταβίβασης κ.λπ., αργότερα πλήρωσε ΦΠΑ κι ένα σωρό φόρο περιουσίας, ΕΝΦΙΑ. Κι ο άλλος, ο συμπολίτης του έβγαλε 5.000.000 ευρώ στο εξωτερικό το 2005 κι αγόρασε ομόλογα του γερμανικού δημοσίου… Και ο ένας τιμωρείται με το να πληρώνει φόρο περιουσίας υπερβολικό, αν κι έχει κλειστά διαμερίσματα κι απούλητα, ενώ ο άλλος δεν πληρώνει ούτε ένα ευρώ, έστω συμβολικά! Δεν πρέπει να σκεφτούμε να μπουν στον φόρο περιουσίας περιουσιακά στοιχεία που έχουνε οι Ελληνες στο εξωτερικό;».
Και όχι μόνο ακίνητα…
«Και όχι μόνο ακίνητα! Βεβαίως. Διότι πρέπει να δώσουμε και κίνητρο -αντικίνητρο μάλλον- επιστροφής των χρημάτων στην Ελλάδα. Εχεις κύριε χρήματα στο εξωτερικό, θα επιβαρυνθείς με έναν φόρο περιουσίας επί αυτών. Το να έχεις χρήματα στο εσωτερικό δεν πληρώνεις τίποτα επ’ αυτών. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να δώσουμε κίνητρα να γυρίσουν τα χρήματα στις ελληνικές τράπεζες και χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση και να γυρίσουν και σε ελληνικά ομόλογα χωρίς καμία επιβάρυνση.
Αλλά αν κάποιος επιμένει να έχει χρήματα στο εξωτερικό ή επενδύσεις στο εξωτερικό, πρέπει να πληρώσει τα ανάλογα στην Ελλάδα».
Εννοούμε δηλαδή τώρα έναν διευρυμένο φόρο περιουσίας που δεν θα περιορίζεται μόνο στα ακίνητα, αλλά θα πιάνει και κινητά περιουσιακά στοιχεία. Και αποταμιεύσεις…
«Εγώ νομίζω ότι εάν πάμε σε μία συζήτηση με τους θεσμούς από τον Οκτώβριο και μετά, μπορούμε να πούμε ότι: “Εμείς, κύριοι, έχουμε συμφωνήσει σ’ έναν φόρο για το 2016 με οροφή τα 2,65 δισ. ευρώ επί των ακινήτων. Σας ενδιαφέρει αν η εσωτερική δομή του φόρου αντί να έχει μόνο ακίνητα διευρυνθεί κι έχει και κάτι άλλο και να έχει τον ίδιο στόχο εισπραξιμότητας”; Και να σας πω και κάτι άλλο; Και παραπάνω από 2,65 δισ. ευρώ να βάλουμε. Και παραπάνω, διότι εκεί πρέπει να δούμε και την εσωτερική δομή σ’ ό,τι αφορά τη μετακίνηση του φόρου επί του πλούτου.
Το ξαναλέω: επενδύσεις και χρήματα που έχουν Ελληνες στο εξωτερικό πρέπει να συνεισφέρουν στα φορολογικά βάρη στην Ελλάδα. Δεν συνεισφέρουν σήμερα. Η μόνη συνεισφορά τους είναι αν υπάρχει ένα έσοδο από τα ομόλογα που έχει κάποιος ή τις επενδύσεις στο εξωτερικό να επιβάλλεται μία μικρή φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα που είναι ασήμαντη. Εδώ πρέπει να δούμε και με ποιον τρόπο θα δοθούν και αντικίνητρα για τη διακράτηση χρημάτων στο εξωτερικό, ώστε να επιστρέψουν στην Ελλάδα».
Στην εφαρμογή αυτού του σχεδίου θα εξυπηρετήσει προφανώς και το περιουσιολόγιο. Ποια διαδικασία προβλέπεται για την υλοποίησή του;
«Ο σχεδιασμός που έχουμε στο υπουργείο Οικονομικών -έχει αποτυπωθεί και στη συμφωνία- είναι να προχωρήσουμε στο περιουσιολόγιο. Αλλά πριν από το περιουσιολόγιο πρέπει να προχωρήσουμε σε ένα νομικό πλαίσιο που να δώσουμε εθελοντικά τη δυνατότητα στους Ελληνες να αποκαλύψουν κεφάλαια τα οποία δεν είχαν δηλώσει τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό είναι κάτι το οποίο το συζητάμε ήδη και με τους θεσμούς και με άλλες κυβερνήσεις -πήγε και ειδική αποστολή στο εξωτερικό, στη Γαλλία.
Είναι κάτι το οποίο σχεδιάζουμε και είναι κάτι το οποίο πρέπει να έρθει τους επόμενους μήνες για ψήφιση στη Βουλή. Το αν θα προβλέπονται παραπάνω φόροι ή πρόστιμα, προσαυξήσεις, αν θα υπάρχει ένα είδος αμνηστίας, το εάν δεν θα έχει ποινικές κυρώσεις θα συζητηθεί το επόμενο διάστημα. Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να δοθούν τέτοια κίνητρα ώστε να επιστρέψουν αυτά τα κεφάλαια. Και πρέπει να δοθεί και το μήνυμα στους Ελληνες συμπολίτες ότι μετά την εφαρμογή αυτού του νόμου, που θα έχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, θα ξεκινήσει η εφαρμογή του περιουσιολογίου.
Εχουμε δεσμευτεί ότι τον Νοέμβριο του 2015 θα προχωρήσουμε στην εφαρμογή του περιουσιολογίου. Εγώ από τις 45-50 μέρες που είμαι στο υπουργείο Οικονομικών έχω δει μαζί με τους συνεργάτες μου ότι το περιουσιολόγιο μπορεί να εφαρμοστεί σε 2 ή σε 3 στάδια, δεν χρειάζεται να γίνει άμεσα όλο.
Στο πρώτο στάδιο, το υπουργείο Οικονομικών πρέπει να μαζέψει τα στοιχεία που έχει από τις όποιες βάσεις δεδομένων έχει, να τις αναρτήσει στο site της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και να πει σε κάθε πολίτη: “Κύριε φορολογούμενε, αυτά είναι τα περιουσιακά στοιχεία που ξέρω ότι έχεις: ακίνητα, αυτοκίνητα, σκάφη, χρήματα στην τράπεζα, αυτά ξέρω, αυτά βρήκα. Αφού λοιπόν βρήκα αυτά τα πράγματα, μπες εσύ και συμπλήρωσε ό,τι θες (στα ακίνητα δεν χρειάζονται μεγάλες διορθώσεις γιατί έχει γίνει επικαιροποίηση με το Ε9), στα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία μπες, συμπλήρωσε ό,τι θες, δήλωσέ μου κι ό,τι έχεις στο εξωτερικό, δήλωσέ μου κι ό,τι έχεις στο εσωτερικό και μέχρι τώρα δεν το έχεις δηλώσει” κι από κει και πέρα το περιουσιολόγιο κλειδώνει, παγώνει κι ό,τι περιουσιακό στοιχείο εντοπιστεί για οποιονδήποτε Eλληνα πολίτη οπουδήποτε κι οποτεδήποτε έχει πρόστιμα και προσαυξήσεις που φθάνουν την αξία του.
Aρα, λοιπόν, όλα θα γίνουν με μια σειρά: οικειοθελής αποκάλυψη κεφαλαίων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, μετά εφαρμογή του περιουσιολογίου με αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, μετά ολοκλήρωση του περιουσιολογίου. Γιατί, για την πρώτη εφαρμογή του περιουσιολογίου με ρωτάνε: “Θα πληρώσει ο άλλος τους πίνακες που έχει στο σπίτι του;”. Κι απαντώ: “Καλά, στην πρώτη εφαρμογή ας μη βάλουμε τους πίνακες, αλλά στη δεύτερη και στην τρίτη εφαρμογή (φαντάζομαι στο 2016 θα τελειώσουν αυτά) εάν κάποιος έχει στο σπίτι του πίνακες αξίας 800.000 και 1.000.000 ευρώ, νομίζω ότι πρέπει να δηλωθούν κι αυτά”.
Δεν εννοούμε όμως να έρχεται ο παππούς και να δείχνει ένα αρχαίο βάζο που έχει στο σπίτι του και να λέει “είναι αυτό αρχαίο; Πρέπει να το δηλώσω ή όχι;”. Να μη φθάσουμε σ’ αυτές τις υπερβολές. Να πάμε στην ουσία των πραγμάτων: τα περιουσιακά στοιχεία πρέπει να δηλωθούν όλα. Και πρέπει να έχουμε εκεί και μια ελαστικότητα. Αν ξεχάσει ο παππούς να δηλώσει ένα χωράφι και θέλει να πάει να το γράψει στο εγγόνι του έπειτα από ένα ή δύο χρόνια, μη δημιουργήσουμε θέμα γι’ αυτό και λέμε “γιατί δεν το έβαλες στο περιουσιολόγιο;”. Κι αυτό να γίνει, αλλά όχι στην πρώτη εφαρμογή».
Κι όλος αυτός ο σχεδιασμός θα υποστηρίξει και την εφαρμογή του νέου φόρου περιουσίας, ο οποίος θα αποσκοπεί στην είσπραξη τουλάχιστον 2,65 δισ. ευρώ…
«Εδώ να διευκρινίσω κάτι, για να μη γίνει κάποια παρανόηση. Το περιουσιολόγιο, κατά την άποψή μου, αν θέλουμε να πετύχει, δεν πρέπει να είναι ένας έμμεσος τρόπος φορολόγησης. Το περιουσιολόγιο πρέπει να είναι το εργαλείο πάταξης της φοροδιαφυγής. Αλίμονο αν πούμε στους πολίτες “δηλώστε μας την περιουσία σας, για να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή” και μετά έρθουμε πονηρά και πούμε “η σελίδα σου στο περιουσιολόγιο αθροίζει 600.000 ευρώ περιουσιακά στοιχεία, άρα πλήρωσε έναν φόρο επί των 600.000 ευρώ”.
Θα είναι λάθος αν γίνει κάτι τέτοιο. Και δεν νομίζω ότι οποιαδήποτε σοβαρή πολιτική δύναμη σκέφτεται κάτι τέτοιο. Το περιουσιολόγιο πρέπει να είναι μια αρχή στις σχέσεις του Ελληνα πολίτη με τις φορολογικές υπηρεσίες κι από κει και πέρα θα πρέπει να γίνει κάτι απλό: να καταργηθεί αυτή η αστειότητα με τις δηλώσεις “πόθεν έσχες” οι οποίες γίνονται ακόμη χειρόγραφα και δεν τις ελέγχει κανένας, κι απ’ το περιουσιολόγιο και μετά οποιαδήποτε μεταβολή στην περιουσία του πολίτη θα δικαιολογείται μόνο μέσα από την ετήσια φορολογική δήλωση. Αγόρασες ένας περιουσιακό στοιχείο αξίας 50.000 ευρώ; Για να πάρω δεδομένα τι είχες στο περιουσιολόγιο και τι δήλωσες. Αν δικαιολογούνται τα 50 χιλιάρικα, πάμε παρακάτω, αν δεν δικαιολογούνται φεύγεις για έλεγχο».
Επειδή είπαμε πολλά για φόρους περιουσίας, υπάρχουν κάποιες κατηγορίες φορολογουμένων οι οποίοι έχουν εξωχώριες εταιρείες με ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα, οι οποίοι εξακολουθούν να μην πληρώνουν φόρους. Οχι παράνομα, αλλά νόμιμα, κανονικά, λόγω του ότι εξαιρούνται από τη νομοθεσία. Υπάρχει κάποια σκέψη γι’ αυτές τις απαλλαγές;
«Θα επανεξετάσουμε, και μάλιστα με συγκεκριμένο και συγκροτημένο τρόπο, αμέσως μετά τις εκλογές ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν στο φορολογικό μας σύστημα ώστε να γίνει πιο δίκαιο και πιο αποτελεσματικό. Θα κάνουμε αλλαγές και στη φορολογία εισοδήματος και στον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών και στα πρόστιμα. Θα πάμε σε μια μεγάλη αλλαγή.
Δεν θα ακολουθήσουμε αυτό που γινόταν στο παρελθόν, να πάμε σε 10, 15 φορολογικούς νόμους μέσα σε ένα χρόνο. Μία χώρα, η οποία θέλει απελπισμένα επενδύσεις, χρειάζεται σταθερό φορολογικό περιβάλλον. Αν δεν κάνουμε αυτό το πράγμα δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ούτε τα ζητήματα των off shore που είπατε, ούτε τα ζητήματα του φορολογικού ανταγωνισμού, ιδιαίτερα στα βόρεια σύνορα της χώρας, που απασχολεί πάρα πολύ σαν πρόβλημα και πρέπει να δώσουμε λύση, ούτε τα θέματα της προσέλκυσης ξένων επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Ξέρετε τι μας είπε η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών;
Τους παίρνουν τηλέφωνο ξένες κυβερνήσεις, ευρωπαϊκών χωρών, και τους καλούν να μετεγκατασταθούν από την Ελλάδα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό είναι μια πολύ καλή ιδέα για την Ελλάδα. Δηλαδή να αρχίσουμε εμείς μια τέτοια επιθετική πολιτική στα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Να πάμε σε προγραμματικές συμφωνίες, κλαδικές, να πάμε σε Ειδικές Φορολογικές Ζώνες, να πάμε σε ειδικά φορολογικά κίνητρα, να πάμε και να πούμε στην υπόλοιπη Ευρώπη ότι, κοιτάξτε να δείτε, δεν μπορούν να υπάρχουν φορολογικοί παράδεισοι, διαφορετικά θα αναγκαστούμε να μετατρέψουμε και εμείς την Κέρκυρα ή τη Ρόδο, π.χ., σε φορολογικούς παραδείσους.
Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να καταγγέλλεται για θέματα φορολογικού ανταγωνισμού και να έχει σε ορισμένα ζητήματα, όπως στη ναυτιλία, χειρότερο φορολογικό σύστημα από ό,τι έχουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οταν είπα σε έναν εφοπλιστή ότι “πρέπει να πληρώσετε παραπάνω φόρους;” μου λέει “έχεις δει καμία ευρωπαϊκή ναυτιλιακή επιχείρηση να έρχεται να εγκαθίσταται στην Ελλάδα;”.
Αφού έχουμε ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς για τη ναυτιλία γιατί δεν έρχεται εδώ καμία ευρωπαϊκή ναυτιλιακή επιχείρηση και πηγαίνουν στη Μάλτα και στην Κύπρο; Αρα χρειαζόμαστε έναν συνολικό σχεδιασμό, που θα μας οδηγήσει σε αλλαγές που μετά όμως θα κρατήσουν για πολλά χρόνια».
Αντικειμενικές αξίες
Οσον αφορά τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, έχει διαμορφωθεί κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο ώστε να γίνει η προσέγγιση των αγοραίων τιμών;
«Δεν μπορούμε να έχουμε το σημερινό παράλογο σύστημα των αντικειμενικών αξιών, όπου υπάρχουν περιοχές της χώρας που είναι πάνω από τις κανονικές και άλλες που είναι κάτω από τις κανονικές. Υπάρχουν φτωχές περιοχές όπου οι αντικειμενικές αξίες είναι πολύ πιο πάνω από τις πραγματικές αξίες. Υπάρχουν πλούσιες περιοχές όπου οι αντικειμενικές αξίες είναι χαμηλότερες από τις πραγματικές.
Αυτά πρέπει να τα κοιτάξουμε. Δεν είναι δύσκολο να βρείτε το πόσο αξίζει ένα διαμέρισμα κατασκευής του 2000 αυτή τη στιγμή στη Λάρισα. Αν μπείτε στο διαδίκτυο και το πληκτρολογήσετε θα δείτε ότι θα σας βγάλει 50 τιμές, άρα θα διαλέξετε το μέσο όρο.
Αρα μπορούμε σε συνεργασία με τους λογιστές, με τους συμβολαιογράφους, με τους κτηματομεσίτες, με τους δικηγόρους, με όλους αυτούς που εμπλέκονται στο χώρο της κτηματαγοράς, να πάμε σε ένα σύστημα όχι αυθαιρεσίας όπου ο κάθε εφοριακός να προσαρμόζει και να λέει αυτή είναι η αξία γιατί θα έχουμε άλλα φαινόμενα εκεί, αλλά εμπορικών αξιών όπως σε όλη την Ευρώπη, όπου εκεί να μπορεί η τιμή να αναπροσαρμόζεται κατά έτος, κατά δύο έτη, με τη συμβολή της αυτοδιοίκησης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, ώστε να έχουμε τις πραγματικές αξίες.
Αυτό θα μπορεί να μας διευκολύνει στη φορολογία εισοδήματος, στη φορολογία μεταβιβάσεων κεφαλαίου και θα μας διευκολύνει πάρα πολύ και στα θέματα φοροδιαφυγής. Γιατί αυτή τη στιγμή χάνουμε έσοδα. Δεν είναι δύσκολο το σύστημα. Χρειάζεται σχεδιασμό, που τον έχουμε κάνει και θα τον προχωρήσουμε».